Μέρες πολλές - ΤΡΙΤΗ ΕΠΟΧΗ

Η δημιουργία ενός τραγουδιού, οι περισσότεροι ξέρετε ότι είναι μια ιεροτελεστία ! υπάρχει ένα κλίμα μια ατμόσφαιρα . Όταν εγώ έγραψα το ΜΕΡΕΣ ΠΟΛΛΕΣ αποτύπωνα στο χαρτί το μέσα μου, το εγώ μου, την ζωή μου, όπως στα περισσότερα που εχώ γράψει αλλά το ΜΕΡΕΣ ΠΟΛΛΕΣ είμαι εγώ. Η μέρα που το έγραψα είναι μια μέρα μετά την ονομαστική μου εορτή 24/4/2007 με φορτισμένα τα συναισθήματα μου! Μετά ένα μήνα το ανεβάζω στην σελίδα μου και το βλέπει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΛΛΗΣ και μου έχει περιγράψει το σκηνικό, να είναι μπροστά στον υπολογιστή του και να το διαβάζει. Τελειώνοντας το ρεφρέν να του έρχεται να τραγουδά …. Μέρες πολλεεεεεεεεεες , μέρες πολλεεεεεεεεεες …. Κατά τον Αύγουστο με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει έτοιμο είναι !!!! μου το έβαλε στο κινητό να το ακούσω λόγο ότι ήμουν διακοπές και να τρελαίνομαι! ενώ άκουγα κάτι ωραίο να μην το καταλαβαίνω … μου λέει το ανεβάσω στο MW ! εγώ βρίσκω ένα net cafe και λιώνω τα ακουστικά στα αυτιά μου !!!! Μετά μια βδομάδα μου λέει κατέβασε το, το έδωσα να το ακούσει ο ……… και μου είπε το θέλει για να το βάλει σε CD του αλλά δεν ξέρουμε πότε, λέω ναι και περιμέναμε. Ο καιρός περνούσε και δεν είχαμε απάντηση . Πριν δυο μήνες μου λέει ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΤΑΛΛΟΣ “στείλε μου στίχους θα πάμε φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2008” ξέρετε … όταν θέλεις να δημιουργήσεις κάτι καλό για συγκεκριμένο λόγο ποτέ δεν σου βγαίνει, όχι εμένα αλλά του Μέταλλου! τίποτα δεν του καθόταν … Τότε σκέφτομαι το ΜΕΡΕΣ ΠΟΛΛΕΣ λέω του Βασίλη αυτό κι αυτό … θέλεις ? ναι θέλω! … και ξεκινάει μια τρελή κατάσταση! ο Βασίλης γνωρίζει τον Μέταλλο και τα παιδιά από την ΤΡΙΤΗ ΕΠΟΧΗ και η χημεία είναι το κάτι άλλο !!! αν δεν το ζήσεις αυτό ότι και να γράψω εδώ είναι λίγο … δεν περιγράφεται … Ήμασταν τόσο αισιόδοξοι όλοι μας ότι θα περάσει με το σπαθί του το ΜΕΡΕΣ ΠΟΛΛΕΣ στους 16 του φεστιβάλ ! που όταν μάθαμε ότι δεν περάσαμε … ΕΓΩ ΕΙΠΑ …. "Είμαστε λέει τα παρατράγουδα στα ωραία άσματα "......................................................

Μέρες πολλές

 Μουσική: Βασίλης Πάλλης

Στίχοι: Γιώργος Μάστορης

Σαν να ‘ναι η αφορμή, παιχνίδι με τις λέξεις

σου ζήτησε η ζωή, αιτία να διαλέξεις

κουραστικέ το πώς, γιατί να με ρωτάει

κρυμμένο μες στο φως, στο χθες να με γυρνάει

Tώρα θα βγεις απ’ το χθες θα πετάξεις

τώρα θα πεις πως γι’ αυτούς δεν θα κλάψεις

τόσα πολλά τόσα χρόνια χαμένα

τόσα μετά στο μυαλό ξεχασμένα

Με λέξεις νεκρές την ζωή δεν θα φτιάξεις

μέρες πολλές μόνο λόγια όχι πράξεις

κοίτα το φως την ζωή σου χαρίζει

φεύγει ο καιρός μην ξεχνάς δεν γυρίζει

μέρες πολλές …

Ατέλειωτα γιατί, για σένα έχω φτιάξει

που θέλεις σαν πουλί, μακριά για να πετάξει

ατέλειωτο κενό, κενό τα όνειρα μου

στο χθες να αναζητώ, το πριν και το μετά μου

Μάστορης Γιώργος                                                                                                  24/4/2007